İŞYERLERİNDE POLİTİKA

1. İçinde yaşadığımız şartların (düşük ücretler, işsizlik korkusu, uzayan iş günleri, işi ve çalışma saatlerini kontrol edememe vs.) AKP ile doğrudan ilişkisini göstermek.

a) Şirketlerin AKP’ye benzemesi ve yönetsel yöntemlerin AKP’lileşmesi.
– Hangi durum söz konusu olursa olsun altta kalma!
– Haksızlığın tamamen belli olsa bile sanki her zaman haklıymış gibi davran!
– Sana zarar verdilerse intikam al!
– Yalan söylemek sana hiç bir şey kaybettirmez, uygun olduğu an yalan mücadelenin bir parçasıdır.
– Önemli olan gerçekte ne yaptığın değil, nasıl göründüğüdür. Görüntüyü kurtar. Altı bomboş bile olsa sanki bir şeyler yapıyormuş gibi görün.
– İnisiyatif asla çalışanlarda olmamalı. Tüm yetki sende olmalı.

b) AKP’nin bu olağanüstü sömürüye rağmen milyonlarca çalışanın hala oyunu almasının tek yolu, kriz görüntüsünü ortadan kaldıracak her yöntemle piyasaya müdahale etmesi. Bu müdahaleler için devlet kaynaklarını kulanması. Kriz, şişen kapitalist balonların, anlamsız değerlenen malların mülklerin gerçek değerine yani bir hiçe indirgenmesi sürecidir. Bu olmadan kapitalist döngü işleyemez, işler gibi göründüğünde aslında yalnızca cepten yeniyordur. Kapitalist anlamda “gerçek” yatırımlar yerine inşaat gibi balonlar, gelir anlamında orta sınıfın üst katmanlarının parasını içi boş yatırımlara yönlendirerek piyasayı canlı tutma, lüks harcamaların ayyuka çıkması, vergilerin çarçur edilerek burjuvaziye aktarılması, ağız sulandırıcı devlet arazilerinin, parkların ve hatta özel mülkiyetlerin bile gasp edilmesi vs. Tüm bunların bedeli on yıllarca sürecek durgunluktur.

1. AKP’nin rolünün burjuvazinin en uç amaçlarının gerçekleştirilmesi olduğunu kavratmak. a) Medyaya ilişkin operasyonlar ve kamu ihalelerinde kurulan havuzlar arasındaki ilişkileri biliyoruz. Bu AKP’nin burjuvaziyi kontrol etmesi için yöntemlerden biri. Eski yöntemler basitçe ihalelere almamak, haklarında yolsuzluk suçlamasında bulunmak, denetçileri müfettişleri ordular halinde göndermek vs. idi. Havuz operasyonları ise bu klasik yöntemlerin çok daha üzerinde bir kontrol sağlıyor. Çünkü havuzlar, önceden belli ihaleler yöntemiyle burjuvazi de gelecekte “suç” olarak görülme ihtimali olan bir eylemin parçası haline geliyor. Bu ise AKP’ye burjuvazi üzerinde müthiş bir kontrol gücü sunuyor. Oysa buradaki tüm iktisadi eylemler rekabet halindeki burjuvazinin yapamayacağı tröst oluşumları. AKP iktidarı ortadan kalksa bile, bu tröstvari yöntemler kalıcı olacaktır.b) AKP’nin yönetim şekli, burjuvazinin şirketlerde yapmayı arzuladığı yönetim şeklidir. Bu yöntem küçük burjuvazinin, esnafların dükkanlarını yönetme mantığıdır. Yüksek bir üretim sisteminde bu yöntemler işe yaramaz, çünkü patron dahil hiç kimse piyasanın getirdiklerini ön göremez. Tek adam anlayışı modern kapitalist üretim teknikleriyle tamamen çelişkilidir. Bu ise AKP iktidardan düşse dahi kalıcı olacak bu yönetsel kültürün şirketleri kapitalist piyasa karşısında kırılgan hale getirmesi demektir.c) Burjuvazi, AKP’den daha fazla kar elde edemeyince, ekonomik durgunluk kural haline geldikçe, kurtuluşu klasik kemer sıkma politikalarında arayacaktır. Bu ise AKP sonrası dönemin AKP ile mücadele edilmedikçe daha da korkunç olacağını gösteriyor. AKP bu tür bir kemer sıkma politikasına hızlıca adapte olabilir. Dolayısıyla illa AKP gidecek diye bir şey yok. Ama kriz ya da uzun süreli durgunluk durumunda bu günkü politikalarla idare edilemeyeceği açık.d) Araştırma-geliştirme destekleri, teşvikleri AB’nin ve vergi verenlerin parasını burjuvaziye aktarmanın, normalde kar etmeyecek sektörleri ayakta tutmanın bir başka yoludur.
2. Çalışanları şövenizmden ve AKP’den kurtarmak için işyerlerinde politik odaklar kurmak. İş arkadaşlarımızla politik konuları da tartışmak. Öğrenmek, öğretmek, yol göstermek, gösterilen yollar hakkında fikir beyan etmek. Şövenizme karşı etkili tartışmalar yapmak, milliyetçi fikirlerin boşluğunu, iki yüzlülüğünü ve çelişkilerini göstermek.http://dazayn.org/2/post/2014/06/alian-mlyonlari-akpden-kurtarmak.html
   http://dazayn.org/2/post/2014/11/kopu.html
3. Çalışanların işyerlerinde inisiyatif göstermesi, kapitalist hiyerarşinin dağıtılması, ustabaşı/müdür tahakkümünün kırılması, işyeri birliklerinin yönetimde söz hakkı elde etmesi için gerekli ne varsa yapmak.a) Kazova, Greif gibi örneklerle çalışan inisiyatifinin neler yapabileceğine ilişkin propaganda yapıyoruz.http://dazayn.org/2/post/2014/04/1-mayis-kazovamiz-gezmz-grefmz.html
   http://dazayn.org/2/post/2014/02/gref-dorudan-eylem-ve-yer-brlkler.htmlb) Kapitalist hiyerarşiye karşı çıkmayan tüm örgütlenme biçimlerinin beyhudeliğine vurgu yapıyoruz.http://dazayn.org/2/post/2014/11/nasil-br-rgtlenme.html
4. Örgütlü bir çalışan sınıf hareketi yaratmak için yolları tartıştırmak. a) Sendikalar nedir? Ne kadar güvenebiliriz? Savaş metodlarımız neler? Grev, iş yavaşlatma, kuralına uygun çalışma, mesaiyi kolektifçe reddetme, bireysel çıkışların anlamsızlığı, kahramanlık sendromu vs.b) İşçi sınıfının, çalışan sınıfın, proleteryanın diğer sınıflarla farkının vurgulanması. Bizler yaşayış şeklimiz, inancımız, milliyetimiz, ırkımız, dilimiz, kısacası bizi ayıran unsurlarla değil, yeteneği ve eğitimi ne olursa olsun, bir iş yerinde gününün belli bölümünü satarak kazandığımız paralarla yaşamak zorunda olan insanlarız.

Ana hatlar hemen hemen bunlar. Olduğumuz işyerlerinde bunların hepsini yapabildiğimizi iddia edemeyiz elbette. Ama biz elimizden geleni yapıyoruz. Ya siz?